شعری فاخر و کتابتی نفیس برای زنده ترین معجزه دست خدا با عنوان
شعری فاخر ازدکتر سوگل مشایخی به مناسبت شهادت مولای متقیان امیر مومنان علی (ع)
با عنوان (( شب بوئیدن یاس ))
و کتابت استاد الاساتید غلامحسین امیر خانی
...........................................................................
شعر اثر :هنرمند معاصر دکتر سوگل مشایخی
کتابت این اثر : هنرمند معاصر استاد الاساتید غلامحسین امیر خانی
...........................................................................
............................................................................................................
جهت مشاهده اثر ذیل با کیفیت بالا روی آن کلیک نمایید
...........................................................................
...........................................................................
(( شب بوئیدن یاس ))
بسمه تعالی
گفتن از معنی شفافیّت آینه ها
گفتن از علت بوی گل یاس
کار آسانی نیست
آن زمانی که دلم خواست از او بنویسم
قلم از شدت شوق ، بی قراری می کرد
دفترم یکسره آغوش سپید
تا که حرفی از عشق
بنویسم بر آن
و من آنجا که دلم پر شد از احساس تپش فهمیدم
که هزاران دفتر
بیت ناگفته ای از گوشه ی آقایی اوست
با زبانی قاصر
با کلامی که شکسته شده از شدت وصف
قلمم خسته و شرمنده نوشت :
(که علی زنده ترین معجزه ی دست خداست )
موج های دریا ،
سر فرو برده به پیش قدمش
خاضع و بی مقدارند
نور مهر و مهتاب
در تجلای درخشندگی صورت او بی معناست
چه بگوید توصیف ؟
با کدامین واژه ،
می شود نام علی را بسراید وصفی ؟
جای او روی حصیر
همدمش حلقه چاه
ثروتش یک شمشیر
و همه دار و ندارش یک یاس
که شبی با تبر جهل و بدی پرپرشد
چه دلی داشت علی
سینه اش پنجره ای باز به پهنای افق
و وجودش دریا ،
نه که دریا که هزاران دریا
باز در وسعت بی حدّ علی کوچک بود
وای از درد علی !
وای از غصه ی تنهایی او !
که دل چاه ز درد دل او پر خون شد
چه کسی باور داشت ؟
که سزاوارترین مرد زمین ،
آنقدر تنها بود
آنقدر خسته ز تکرار تباهی زمان
که فقط شاهد این بار گرانمایه ی تلخ
شب نخلستان بود .
و بهنگام نماز
که علی فارغ از این بی کسی و غم می شد
لحظه اوج گرفتن به تماشای خدا
کمی از سوزش زخم دل او کم می شد
و دل تیره ملعون شدگان می دانست
که بهنگام نماز
و فقط لحظه پرواز علی وقت نماز
می شود بال و پر زخمی او را بشکست
و همین فکر پلید
در غم انگیزترین شام سیاه
و پریشانی صد مرغابی
و غریبانه ترین ضجه ی آویزه ی در
که مرو .
که علی امشب از این خانه ی دلگیر مرو
و صدای طلب کودک بیمار و یتیم
در شبِ ویرانه
که دو چشمان پُر و منتظرش ،
آنقدر خیره شد و پلک نزد ،
تا به این در خشکید .
آسمان ضجه تنهایی زد .
کمر ماه از این غم ، خم شد .
کوچه در خود پیچید .
پنجره شیون کرد .
دل شب غرق غم و ماتم شد .
و علی فارغ از این چرخه ی پر رنگ و ریا
راحت از تنگی زندان بلا
و رها از همه جهل و تباهی و جفا
به ملاقات گل یاس شتافت . . . . . .
.........................................
شاعر : دکتر سوگل مشایخی
.........................................
............................................................................................................
سایت آثار هنرمندان ایران " عزیزی هنر " از هنرمند معاصر دکتر مشایخی بخاطر اینکه این اثر ماندگار فرهنگی ، هنری ومذهبی را در اختیار این سایت و بینندگان عزیز و بزرگوار آن قرار داده است کمال تشکر و سپاس را دارد و برای این هنرمند توانا و همچنین کاتب این اثر ارزشمند استاد غلامحسین امیر خانی آرزوی سلامتی ، سعادت و موفقیتهای بیش از پیش از درگاه ایزد متعال خواستار است
ارادتمند جامعه فرهیخته هنری
علیرضا عزیزی (1391/5/19 )
...........................................................................
لطفا با نظرات ارزشمند خود ما را یاری فرمایید
شما نیز می توانید جهت مشاهده مطالبی که مخصوص اعضای ویژه این سایت است به عضویت رسمی این سایت در آمده و از این پست و دیگر پستها و تصاویر محدود شده دیدن فرمایید
