مقاله دیگری از هنرمند ارزشمند آقای غفور اسکندری سبزی
با عنوان ( بي مهري به هنر خوش نويسي )
.......................................................................................
.......................................................................................
بي مهري به هنر خوش نويسي
هنر خوش نويسي همواره توانسته است درجنبه هاي مختلف زندگي ماايرانيان نقش آفريني کند و به عنوان يكي از هنرهاي سنتي درجاي بلند وويژه يي قراربگيرد وبه سبب قابليت وتقدسي که دارد نشان ونماد هويت ملي ايران در دنيا گردد و بار پيامي مهم و مفاهيم ارزشمندي را به دوش بکشد . امروزه خط وخوش نويسي از چند جهت مورد بي مهري است . و تاکنون نگاه مستقل ويژه يي از سوي مسوولان مربوط ، به اين رشته ي ناب وفرهنگي صورت نگرفته است . بيان اين مطلب ازاين روست که پس از قرن ها هنر نمايي در شكل ها و صور گوناگون از دوران زندگي انسان نخستين تاظهور طلايي هنر وپيدايش خطوط ايراني بعدازاسلام كه همه و همه اوج تجلي و هنر ايراني است نتوانسته اند ديدي دقيق نسبت به اين هنر ارزشمند داشته باشند و در محافل گوناگون هنوز درخصوص اين كه خوشنويسي هنر ، فن ويا صنعت است بحث و گفت و گوهاي زيادي به ميان مي رود وهمچنان مظلوم ومهجورمانده است نه از سوي صاحبان اصلي خود دفاعي کامل وجامع از آن گرديده ونه متوليان فرهنگ وهنر به طور دقيق وجداگانه به آن پرداخته اند بنابراين تاکنون موجب حرمان وبي مهري قرارگرفته است در صورتي كه اگر ما آن را فن يا صنعت بدانيم بسيار در حق اين هنرمقدس اجحاف كرده ايم البته توانسته درسطحی ميانه وحتی در توده ي ضعيف جامعه نيز پاسخ گوي نيازهاي بشرگردد واين مساله خود گواه برارزش واهميت آن خواهد بود خوشنويسي شاهکارهنري است زيرا يکي از مشكل ترين و پررمز ورازترين هنرهااست و هيچ گاه يك فرد نمي تواند اثري را دوبار به يك گونه خلق كند ونوشتن وخلق نمودن هر اثربستگي به زمان ، مکان واحساسي است که درآن بروز وظهور مي نمايد وديگر اين که هر فردي مي تواند نقش خودش را برصفحه رقم بزند وهيچ اثري نمي تواند حس و حال اثرديگري را داشته باشد همان گونه که يک تصوير وعکس مي تواند خستگي ويا نشاط دروني فرد را باز گونمايد لذا از اين روست كه شخص هنرمند زبان کاري وهنري پيدا مي کند ويا به شان ومقام هنري مي رسد در چنين شرايطي ست که شيوه به وجود مي آيد و بعد از آن سبك و مكتب . بنابراين هنر خوش نويسي نه تنها يك هنر كاملا مجزا بلكه اززيباترين و عرفاني ترين هنرهاي ايران است و به موجب همين قابليت هر قطعه اي از آن هم اکنون زينت بخش بسياري از موزه هاي دنياست . نکته يي که دراين جا لازم است گفته شود اين است که پس از گذشت قرن ها ازعمر شريف هنر خوش نويسي هنوز ما نتوانسته ايم به اين هنر رسميت دهيم و آن را به عنوان يك رشته ي مستقل تحصيلي در آوريم بااين وجود که نقش خط و خوش نويسي در حفظ و ماندگاري فرهنگ و زبان ما نيز بسيار موثر بوده است ، اگر نگاهي به يكي از دانشگاهها داشته باشيم به انبوه يي از رشته هاي تحصيلي بر مي خوريم كه فرد گاه نه از روي علاقه كه ازسرناچاري به اين رشته روي آورده است و خانواده ي فرد هم از هيچ كوششي در اين خصوص دريغ نكرده و اگر در دورترين نقطه ي مرزي كشورهم باشد براي او هزينه مي كنند و وي را به دانشگاه مي فرستند تا تنها دل خوشي شان يك مدرك باشدو هيچ گونه تضمني نيز نخواهد بود كه فرد پس از پايان تحصيلات به آن همه هزينه هاي بسياري كه صرف نموده است بتواند به كاري گمارده شود . تازه اين همه ماجرا نيست به هر حال وقتي در جامعه يي هنرمند احساس امنيت هنري وشغلي نكند و هيچ اميدي به فرداي بهتر نداشته باشد خانواده ها هم حاضر نيستند فرزند خود را براي ادامه ي اين كار تشويق كنند و مي توان گفت كه هنر خوش نويسي در همه جا مورد كم توجه يي قرار گرفته است . امادرساليان اخير شوراي ارزش يابي هنرهاي سنتي در خصوص اين خلاء به فكر چاره يي افتاده و با تصويب شوراي عالي انقلاب فرهنگي اقدام به ارزيابي و اعطاي درجه ها ي هنري نموده است كه اين کار ارزنده مي تواند گامي موثردر اين راستا باشد و افراد علاقه مند بهتر جذب هنر سنتي خوش نويسي شده و اميدي به آينده داشته باشند . چه بسا اگر توجه جدي به اين مهم صورت نگيرد رفته رفته بايد در فقدان اين شاخه ي ارجمند فرهنگي بنشينيم اما چه گونه مي توانيم گام بر داريم بستگي به سيستم فرهنگي هنري مان دارد . در برخي كشورها به همه ي اقشارآن جامعه توجه يي ويژه مي شود و به هنرمند وپژوهش گر عنايت خاص دارند و همه ي امكانات در اختيار فرد قرار داده مي شود تا با آرامش به تحقيق و فعاليت هنري خود بپردازد . اما متاسفانه در كشور ما هنرمند تا جايي كه بتواند عاشقانه كار مي كند و روي پاي خود مي ايستد و اگر از پاي درآمد هيچ كس نيست كه قدمي وي را به جلو ببرد.اگر جامعه ي ما بخواهد و خانواده هاي ماهم به اين هنر اهميت بيش تري بدهند بدون شك به صورت يك فرهنگ در خواهد آمد و ديگران را به اين سوي خواهد كشاند وآن وقت است که خوش نويسي مي تواند به عنوان يك هنر ملي و ديني در تمام دانشگاه ها تدريس شود.اينک جاي آن به وضوح در بين هنرهاي دانشگاه يي خالي است.
غفوراسکندري سبزي
.......................................................................................
لطفا با نظرات ارزشمند خود ما را یاری فرمائید
شما نیز می توانید جهت مشاهده مطالبی که مخصوص اعضای ویژه این سایت است به عضویت رسمی این سایت در آمده و از این پست و دیگر پستها و تصاویر محدود شده دیدن فرمایید